Gönderi

Kaldığım evin avlusuna sığınıp gecenin kalan kısmını orada geçirdim. Müthiş bir heyecanla bir aşağı bir yukarı yürüyor, her sese kulak kesiliyor, korkuyordum: Sanki her ses, sefilce can verdiğim şeytani cesedin yaklaştığını haber veriyordu. Ah! Hiçbir ölümlü o çehrenin korkunçluğuna dayanamazdı. Tekrar can bulmuş bir mumya bile, o sefil kadar iğrenç olamazdı. Henüz tamamlanmamışken ona bakmıştım: O zaman da çirkindi ama kasları, eklemleri hareket kazanınca, Dante'nin bile hayal edemeyeceği bir şey haline gelmişti.
·
23 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.