Kitaplar hiç tanımadığımız insanların dünyalarına bir kapı aralıyor. Hayatlarını izliyor, dinliyor, en mahrem anlarına bile şahit oluyoruz. Eser, Bülent Ecevit çevirisi olduğu için dikkatimi fazlasıyla çeken bir kitaptı. Ecevit’in kullandığı kelimelerle dağarcığının ne kadar geniş olduğumu görmüş oldum. Kitaplığıma ve dimağıma bu kitabı eklediğim için çok memnunum. Bu kitabı 'Karaoğlan' çevirmemiş olsa sanırım okumazdım, haberim bile olmazdı. Çeviriyle ilgili dikkatimi çeken bir başka durum ise Bülent Ecevit'in bu eserin çevirisini 16 yaşında yapmış olması. Rabindranath Tagore’ye Nobel getiren eseri çok severek okudum ve çok beğendim kitabı. Tagore kitabı Bengal dilinde yazmış, sonra yine bizzat kendisi İngilizceye tercüme edip tüm dünyaya duyurmuştur. Bu özverisi sayesinde de Nobel Edebiyat Ödülü’nün kapılarını aralamış oldu. Eserdeki şiirler, okuduğum en ilginç ilahiler ve dualar arasındaki yerini aldı. Şiirlerin çoğu çözümsüz bilmece gibi. Tagore'un anlatmak istediklerini tam manasıyla anlamak zor, fakat yazdıkları insanı farklı, karmaşık düşüncelere sevk ediyor. Şiirleriyle, Ahmet Haşim'i, Halil Cibran'ı, İsmet Özel'i okurken hissettiklerime yakın duygular uyandırdı. Tagore bu kitabı eşini ve iki çocuğunu kaybettiği bir dönemde yazmış. Yazdığı dönemi bilmeseydim bende bu hisleri uyandırır mıydı bilemiyorum lakin her bir satırdan etkilendim. Kitabın kısalığına rağmen yazarın af dileyişindeki ve Tanrı sevgisini betimleyişindeki teslimiyet her şeye rağmen hayatın yaşanılabilir olduğunu bir kez daha gözler önüne seriyor.

GitanjaliRabindranath Tagore · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20151,189 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

storyofreader