bir zamanlar, öğrencilik yıllarında, odasına kapanıp yazmayı arzularken, esrarengiz şeyleri bir falcı misali açığa çıkaracak, bilinmeyen bir dil icat etmeyi umuyordu. kitabın bitmiş halini, varlığının en derindeki gizini başkalarına açma, üstün bir başarı, bir övünç kaynağı olarak tahayyül ediyordu; "yazar" olmak için neleri vermezdi. sonraları, kırk kişilik yıpratıcı sınıflarda öğretmenlik yaparken, süpermarkette alışveriş arabasını iterken, parkta pusetin başında bankta otururken bu hayaller onu terk edip gitmişti.
Sayfa 223Kitabı okudu
·
14 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.