HİFA /~HİSSİZLEŞMEDİM~
Henüz hissizleşmedim...
Bir yanı dağ ise,
Bir yanı cam hala kalbimin...
Ben de kırılabilirim...
Ayaklarım kanadı diye yolu bırakacak değilim,
Canım acıdı muhakkak ki ağlayabilirim.
Bu demek değildir ki zayıfım,
Bu demek değildir ki yere mâhkum dizlerim.
Takdir edersin ki ten ve ruhtanım bende,
Değişmedim lakin tükettim bazı şeyleri de.
En çokta seni...
Ben ilk defa inat etmemek için inat ettim,
Çektim kendimi karşıma vazgeçmesi için tembihledim.
Ben hissizleşmedim...
Çok yoruldum tepki vermedim.
Artık çekildim kabuğuma yaralarımı sarmaktayım.
Sessizliğim bundan ötürüdür belki de,
Direnmek ile kabullenmek arasında bir araftayım.
Sayfa 102 - Ritim Sanat YayınlarıKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.