Özellikle İslâmî yapı içerisinde yeni yer almış kitleler (Örneğin Türkler) geçiş döneminin kolaylaştırıcı özellikleri, ondan da öte eski inanç ve alışkanlıklarının devamını meşrulaştırıcı özellikleri nedeniyle tasavvufa eğilim gösterir ve onu tutarlar. Tasavvuf onlar için bir sığınak olur. Çünkü böylelikle fakihlerin sorgusundan kurtulma, dine uymayan davranışlarını, bâtını yorumlar maskesi altında devam ettirme fırsatı bulmuş olurlar.
Bu yüzyılda, halkın bakış açısıyla tasavvuf anlayışına -ki bunun en önemli özelliği basit ve felsefi özelliklerden uzak olmasıydı katkı, İslâm'ı kabul eden Türkler'den gelir. Türkler'in
şamanist dönem din adamları olan Şamanlar, yeni yapı içerisinde varlıklarını sürdürebilecek alan olarak tasavvufu görür ve onun çatısı altında faaliyetlerine devam ederler. Böylelikle dünün şamanları bugünün dervişleri oluverir.
Vahiyden Kültüre
·
52 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.