İlk başlarda "ben ne okuyorum" hissiyatından kurtulamadım. Hatta bir ara bıraksam mı dedim. Kitap yarım bırakma huyum olmadığı için devam ettim ve iyi ki de devam etmişim. Anlatıcı dilinin bazı yerlerde rahatsız edici tutumu ilerleyen bölümlerde yerini empatiye hatta sempatiye bıraktı. Dünya üzerinde insanın arayışına, cabalayışına ve bozuk bir sistem de neyin doğru neyin yanlış olduğuna karar verme güdüsünün elinden alınışına şahit oldum. İyilik, kötülüğün olduğu bu dünyada çokta elzem bir şey değilmiş. Zıttı var olan her şeye teşekkürler
