Evvela, bana bu kitabı "mutlaka okuyun" tavsiyesi ile hediye eden değerli kitap sever arkadaşıma teşekkür ederim, hem kitap hediyesi için hem de iyi bir hikaye okumamı sağladığı için. Makber'i ve ilk defa okuduğum Cem Mumcu'nun kalemini hayli beğendiğimi söylemem lazım. Hatta kısa bir araştırma sonucu Samsun 19 Mayıs Lisesi mezunu olduğunu öğrendim ki, ben de öyleyim. Acaba nasıl olmuş da, iyi bir okur olan ben, Cem Mumcu'dan bihaber kalmışım? Makber'le ilgili iki menfi eleştirimi yazarak devam edeyim, övgüleri sonraya bıraktım... Bence isim konusunda bir yanlışlık var; Almanca çeviride olduğu gibi olmalıydı, Das Hamam... Yani, Hamam ismi yakışırmış bu kitaba... İkinci eleştirim ise, çok fazla ölüm olması, hatta hep ölüm olması... Mevcut zamanda da, geçmiş zamanda da vakitli vakitsiz ölümler var. Sanırım Cem Bey'in ilk eserlerinden biri bu, zira ilk eserlerinde, yazarlar ölümü çok kullanırlar... Dil gayet başarılı, psikiyatri uzmanı bir hekim olmasının da etkisiyle ruh hallerinin verilişi hayli iyiydi. Birtakım cümlelerin altını çizme ya da bir kenara notunu alma isteği uyandırıyordu. Örneğin, "Daha şimdiden hayattan hiçbir şey beklememeyi ve her şeyi beklemeyi öğrenmişti." cümlesi gibi... Yahut şu cümleler mesela, usta işi... "Sessizdi her zamanki gibi, sessizdiler her ikisi de. Emin, abisinin sessizliğinin her zamankinden başka olduğunu anlayamazdı. Adı üstünde sessizlikti olup biten. Üstüne hiçbir şey eklenmeyen iki boş sayfa birbirinden nasıl ayrılabilirdi ki? Oysa bomboş değildi Ebubekir'in sayfası, aksine doluydu alabildiğince. O kadar doluydu ki, harflerin arasında okumayı mümkün kılacak hiçbir boşluk yoktu. Onunki simsiyah bir sessizlikti." Hamam ile anne rahmi metaforu hayli zekice bir buluştu. Anne İnayet Hanım'ın tuhaflıklarının sebebini en sonda vermesi, hem çocukluğuna inilmesi hem de o ana dek, okurun nefretini kazanan İnayet'in de bir "savunması" olduğunu ortaya koyması adına güzeldi. Mumcu, kurduğu ortam ve oluşturduğu karanlık atmosferde zaman zaman İhsan Oktay Anar anlatıları ya da Hasan Ali Toptaş'ın Gölgesizler'ini okuyormuşum hissini verdi. Kısa ancak duru ve keskin bir anlatıydı Makber...

MakberCem Mumcu · Okuyan Us Yayınları · 2016173 okunma

··

344 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Y.