Modern Hayat-yalnız insan
Yaşadığımız çağın insanına yani kendime ve hepimize üzülüyorum. Biz çokça arkadaşı olup bir dostu olmayan insanlarız. Kapitalizm sadece eşyayı değil, ilişkileri tüketmeyi de öğretmiş bize. Modern insan kendine yetebilen akıllı seçimler yapan bir bireydir. Ya duygular? Aşk? Nedir bizi biz yapan? Çokça düşünüyorum son zamanlarda. Çok başarılı olup bir çok insan tanıyıp, lüks bir hayat yaşamak mutluluğun ölçütü mu?
Hızlı adım yürürken arkamızda bıraktığımız geçmişimiz değil hayattır, yarım kalan sohbetler, dile getirilmeyen duygular hisler, korkarak kaçılan insanlar, mekanlar, boşluk, hayat boşluğu, yaşanmamış hikayeler…Ben kendi başıma kendime yetmek istemiyorum, tek başıma kendi ayaklarımın üstünde durmak yorucu geliyor arada dinlenmek istiyorum, nefes almak istiyorum. Ağlarken arkadaşımı telefonun arkasında değil yanımda görmek istiyorum. Her şey ne kadar sığ ne kadar yüzeysel, yapmacık midem bulanıyor…biz nerde kaldık? Nerde hata yaptık? Nerde kaybolduk ? Bekleme odasında mı unuttuk ruhlarımızı? Arka sokakta mı? Komşu evinde mı? Sinema salonunda mı? Yoksa zemin altında mı
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.