Bir insanın düşünebileceği en derin perişanlık
Bir insanın düşünebileceği en derin perişanlığın bile ötesinde bir eprişanlık içindeyim. Arkadaşını nefretle itlaf ettiğim bu hayvanın, Yüce Tanrı'nın kendi suretinde yaratılmış olan insana, bana verdiği dayanılmaz bu acı! Zavallı ben! Ne gece ne gündüz huzur nedir bilmez olmuştum! Eskisi beni bir an rahat bırakmazdı; yenisi de tarifsiz korkularla dolu rüyalardan her saat beni uyandırıyordu, nefesi yüzümde, koca ağırlığını üzerimde hissediyordum; silkinip sıyrılmadığım, yakamı kurtaramadığım, sürekli gördüğüm, kalbime sonsuza dek çökmüş bir kâbus idi.
Sayfa 16 - SiaKitabı okuyor
·
31 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.