İbn-i Abbâs radıyallâhü anhümâ’nın yanına bir topluluk geldi ve “Biz, haccetmek için yola çıktık. Yanımızda bir arkadaşımız da vardı. Beraberce Zâtü’s-Sıfâh denilen mevkiye ulaştığımızda o arkadaşımız orada öldü. Onu yıkayıp, kefenledik. Defnetmek için bir kabir kazdığımızda kabrin içinde lahdi dolduracak kadar büyük, siyah bir yılan gördük. Kazdığımız yeri bırakıp başka bir kabir daha kazdık, onun içinde de aynı hâlde siyah bir yılan gördük. Orayı da bırakıp üçüncü bir kabir kazdık fakat orada da aynı şekilde siyah bir yılan olduğunu görünce her şeyi bırakıp, size geldik.” dediler.
İbn-i Abbâs radıyallâhü anhümâ, “Gördüğünüz o yılan, arkadaşınızın işlemiş olduğu kötü amelleridir. Kazdığınız kabirlerden herhangi birine arkadaşınızı defnedin. Yemin ederim ki bütün yeryüzünü de kazsanız o yılanı göreceksiniz. Arkadaşınızın bu hâlini, kavminize de haber veriniz (ki ibret alsınlar).” dedi.
O topluluk, arkadaşlarını defnedip beldelerine döndüler. Ölmüş olan arkadaşlarının eşyalarını vermek ve onun hâlini anlatmak için ailesinin yanına gittiler. Hanımına, “Ne iş ile meşgul olurdu, bunun sebebi ne olabilir?” diye suâl ettiler. Hanımı, “O, buğday satardı. Her gün buğday çuvallarının içerisinden bir miktar buğday alır, aldığı belli olmasın diye de çuvalların boşalan kısmına saman doldururdu. Böylece insanları aldatırdı.” diye cevap verdi.