Uzun zamandır aşk konulu klasik bir roman okumadığım için heyecanla okumaya başladım. Başları çok güzel gidiyordu. Yazarın dili, anlatım biçimi ve betimlemeleri yerli yerindeydi. Heathcliff ve Catherine'in aşkını canı gönülden desteklediğimi hissettim okurken. Ne kadar Edgar Linton'a çok fazla üzülsem de farkında olmadan içten içe Heathcliff ve Catherine'in birlikte olmasını istiyordum. Fakat ilerleyen sayfalarda Heathcliff'in aşkından adeta deliye dönmesi ve çevresinde olan tüm kişileri kötü etkilemesi ondan aşırı derecede rahatsız ettirdi. Savunacağım hiçbir boşluk bırakmadı maalesef. Son yüz sayfayı ağzım açık bir şekilde okudum ve iğrendim. İnanılmaz bir taciz ve zorbalık var ortada. Karakterin bu denli kötü olmasına gerek olduğunu düşünmüyorum. Benim için baştaki tüm o severek okuduğum havayı yok etti. Sonundan tatmin olup olmadığıma emin değilim ama kitapta en çok zarar gören bebekliğinden beri sevgiden görmemiş, eğitim alamamış, hor görülmüş Heraton'un bir şekilde mutlu olması beni de sevindirdi. Son olarak bu hikayede yanan Edgar Linton oldu. RIP.

Uğultulu TepelerEmily Brontë · Can Yayınları · 202142,5bin okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda S