Peyami Safa tekrar bizi bşr hastanede yakalıyor. Hastanedeki bir olay ile başlayıp tekrar o hastanede umulmadık ve keşke dedirten bir son.
Ve keşke bu güzel Kitaplar daha çok okunsa. Kitabın içinde bir olay örgüsü var, akıcılık var, ve kimi önemli konulara da değinilmiş. Mesrla ana karakter Orhan’ın ilk iş yerindeki öğretmenler ile münakaşaları çok güzeldi. Derin meselelere giriyordu. Peyami Safa’nın eserlerinde genellikle bir görüş yansıtılırsa bir karakter Peyami Safa’nın görüşlerini alır. Yani safa öyle bir anlatır ki anlarsınız. Kitapları okudukça da zaten çözülüyor aslında. Hani her yazarın kalemi vardır ya. O kalem üç beş eserden sonra çözülür. Peyami Safa da öyle.
Hele öyle bir kısım var ki. Okurken çok odaklanmıştım. Süleyman, Necati ve Orhan’ın 1. Dünya Savaşı hakkında yaptıkları münakaşa bence en iyi yerlerden birisiydi. Süleyman’ın okuduğu makale çok anlamlıydı. İngilizleri ve aslında daha çok Avrupa ve sömürge kültürü üzerine bir makale. Avrupa’nın emperyalizmi açıkçası.
Fakat bu Süleyman meselesi yarım kalmış gibi. Okuyan varsa açıklayabilir mi. Bir kod yazıyor bu Süleyman, ajan olmasından şüphe ediyorlar hatta. Kitapta hatırladığım kadarıyla eksik kısım burası. Çok merak ediyor insan fakat Süleyman meselesi kalıyor öyle.
Bir başka kısım ise şu. Orhan çalıştığı okuldaki bir diğer meslektaşı olan Celal ile tartışmaya daha doğrusu bir kapışmaya girip okuldan ayrılıyor. Ve para sıkıntısından dolayı zor durumlar yaşıyor. Buradaki olay evine Fransız bayrağı asan bir Türk’ün (!) oğlunun bir Türk’e “eşek Türk” demesi. Orhan eşek kelimesini anlaşa bile Türk eklemesinin manasını anlamıyor. Araştırıp soruşturunca aile sorunlarını öğreniyor.
Orhan eşek kelimesine eklenen Türk kelimesinin Türk halkına bir hakaret olduğunu savunuyorken Celal ise okulun en iyi öğrencisini kaybetmemek adına görmezden geliyor. Orhan doğru söylüyor tabii ki. Sırf tek öğrenci için koca Türk halkına denen hakaret basıl göz ardı edilebilir.
#196367784 alıntısı bence çok doğru. İnsan hiçbirşey i oldugugibi kabul etmiyor. İlla uyduracak kendisine ve bu başka kişilerin veya herhangi bir şeye zarar verebilir. Fakat insan sadece kendini düşünüyor. Aynı bahçem temiz dursun diye yan komşunun bahçesine tozu süpüren bir kişi gibi.
Ve kitapta Necati tarafından bir hadise anlatılıyor. Olayda bir barda Necative arkadaşları Türk marşı söylüyorlar. Rumlar bunu durdurmaya çalışıyor. Başka bir Türk genci de söylemeye başlıyor. Daha sonra bir Rum Türk gencini öldürüyor. Daha önceden bir Türk’ü daha öldürmesine rağmen itilaf zabıtası tarafından serbest bırakılıyor. Bu olay da çok düşündüren bir olay. Süleyman’ın anlattığı makalede Avrupa emperyalizmi ve dehşeti yazıyordu. İşte bu vaka da aynı. Kim bilir o zamanda daha ne çok bu tür olaylar yaşandı?
Kitap genel manada çok güzeldi. Okunması gereken bir kitap. Şu anlattıklarım kitapta dikkatimi çeken yerler. Ve daha bir çok olay ve önemli noktalar var. Fakat Süleyman neyin nesiydi söylenmiyor. Bu eksiklik sanırım.
Biz İnsanlarPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 19992,887 okunma
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
