Sultan Abdülaziz Han’ın mabeyincisi Fahri Bey,Abdülaziz Han’ın intiharından başlayıp II.Abdülhamid Han döneminde cinayet suçlamasıyla Taif’te hapsolunmasına dek süren anılarını aktarıyor. İlk bölümde Abdülaziz Han’ın hal’ini müteakip Fer’iyye dairesine nakli ve burada sol kolundaki damarları makasla kesmek suretiyle intiharı naklediliyor. Abdülaziz Han’ın ölümünden beş yıl sonra Sultan Abdülhamid padişahtır ve amcasının ölümünün intihar değil cinayet olduğu yönünde tahkikat başlatır. Niyeti sürekli padişah değiştiren meşrutiyetçi paşaları bertaraf etmektir. Bu suretle Abdülaziz Han’ın ölümünde sabık padişahın yanındakiler tutuklanır,sorguya çekilir. Yazara göre intiharında şüphe olmayan-ki Sultan Abdülaziz’in bizzat kendi validesi şâhittir-bir ölüm,cinayet davasına çevrilir ve hiçbir günahı olmayan kişilere çeşitli işkenceler yapılarak gerçek olmayan ifadeler kanıt diye yalandan kurulan mahkemeye sunulur. Bu işkencelere Sultan Abdülhamid Han da bizzat katılır. Akla,hayale gelmeyecek işkence yöntemleri kullanılır.Sonuçta mahkemede suçlanan birçok paşa ya öldürülür ya da bir şekilde uzaklaştırılır. Son bölümde mahkeme tutanakları ve yazar dahil suçlu ilan edilen yahut cebren yalan söyletilen kurbanların yeminli ifadeleri mevcuttur. Son altı,yedi sayfada ise Sultan Abdülaziz’in tahttan indirilme sebepleri açıklanarak Sultan Abdülhamid ‘in bu olayda dahli bulunanları ne şekilde bertaraf ettiği aktarılıyor. Mabeyinci Fahri Bey’in anlatıları her ne kadar ağır bir anlatıma sahip olsa da biraz zorlamayla anlaşılabiliyor(belki birazdan biraz daha fazla) ama mahkeme tutanakları bölümü bir felaket. Ne kelimeler ne tamlamalar… Sade bir Türkçeyle konuşmanın değerini bir kez daha hatırlatıyor insana. Sonuç olarak… Abdülhamid ‘i savunmuyor.:-)

İbretnümaBekir Sıtkı Baykal · Türk Tarih Kurumu Yayınları · 19897 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.