Sevdiğim bir alıntıyla başlamak isterim...
"Acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyordum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey."
Bu kitabın bende uyandırdığı hissiyat sevgili 
Lev Tolstoy dediği gibi.
"Ölmek için çok genç, yaşamak için fazla telaşlıydık."
Demem o ki çocuk kitabı olamayacak kadar dramatik, biz yetişkinlere hitap edemeyecek kadar ortalama. Genel olarak kitap güzeldi öyle çok evire çevire, döndüre dolaştıra okunacak, Popülist kültür'ün abarttığı kadar (gerçekçi olmak gerekirse) harikulade bir eser değil :)
Kitapla kalın...
·
47 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.