Gönderi
Ben bir insandım!
10/10 (1 puanı biraz kısa gibi geldi diye kırmak istedim . Biraz daha uzun olabilirdi uzun olup daha bilgilenip daha fazla empati kurmayı isterdim ama böyle de o kadar yoğun yaşadım ki duyguları o yüzden tam puan)
~Zülfü Livaneli den Serenad'ı okumuştum daha önce ve o kadar güzeldi ki anlatımı.Daha o okuduğum ilk kitaptan Zülfü Livaneli aşığı oldum diyebilirim Şimdi de Huzursuzluk'u okudum ve o kadar duygulandım ki...
Kitaptaki Meleknaz'ın ve kardeşinin, Zilan'in hikayesini ağlayarak okudum. Yani aklım almadı o kadar zulme yani bunları yapan da insan değil mi nasıl böyle dusunebilirler , nasil böyle şeyler yapabilirler, nasıl??? Hiç mi vicdanları yok falan diyerek okurken git gide nefret ettim. Nefret ettim onlardan, bu dünyadan, bunları bilip de sessiz kalanlardan. Çünkü biliyorum bir yerlerde var Meleknaz gibileri Zilan gibileri diğerleri gibi ...
Tabi bu kitapta Y/ezidiler hakkında da bilgi sahibi oldum. Ve o kadar acı çekmelerine, işkence edilmelerine rağmen asla inançlarından vazgeçmemeleri beni çok etkiledi.
·
26 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.