Ne zaman bu konuyu işleyen bir kitap okusam aynı şeyi söylüyorum, biliyorum ama tekrarlamakta bir sakınca görmüyorum: Anlaşmalı evlilik, okumayı sevdiğim bir klişe değil. Üstüne üstlük işin içine bir de çocuk meselesinin girmesi ve tüm bunların Declan'nın dedesinin verdiği görev yüzünden yaşanması, konuyu daha da tatsız bir hâle getirdi benim için. Yani Declan'ın karakteri ortada, babası ile olan kavgası yüzünden her şeyi yapabilecek bir adam. Bu görevi gerçekleştimek uğruna hem kendisinin hem de başkalarının hayatını mahvetmesi bu kadar büyük bir ihtimalken, torununu seven bir dedenin ona böyle bir görev bırakması neresinden bakarsak bakalım anlamsızdı bence. Hâl böyle olunca hem sevmediğim bir konuyu işlediği hem de ilk kitaptaki tavırları sebebiyle Declan'ı nemrut biri olarak gördüğüm için kitaba bir tık gergin başladım. Fakat kitabın daha ilk bölümündeyken gerginliğimden eser kalmadı ve modum yükseldi. Zira Iris'in, Declan'ın tüm huysuzluklarını bertaraf edip, herkesi şoka sokarak bu yola girmesi beni çok eğlendirdi. (Gerekçelerini haklı bulsam da Iris'in bu evliliği kabul etme sebebinin daha güçlü olmasını beklerdim bu arada.) Ayrıca Iris'in; akıllı, güçlü ve eğlenceli biri olması da işin bonusu oldu. Declan da sevimli huysuzluğu ve kendi mizacına uygun espirileriyle sevdiğim biri oldu. Eğerler, amalar olmadan istediği şeyin peşinde koşması ve önceden yaptığı bazı jestlerin inceliği gözüme girmesini sağladı. İkili, senelere yayılan iş ilişkileri sebebiyle birbirlerini tanıyorlardı zaten. Evlenince işin içine önce tutku, sonra aşk girdi ama her şey yavaş yavaş ve inandırıcı bir şekilde ilerledi. Bu durum da beni epey memnun etti. Ne yalan söyleyeyim, beklediğimden çok daha eğlenceli, samimi ve uyumlu bir çift oldular. Tam kitap böyle falsosuz gidiyor derken tatsız bir olay yaşandı. Bir kırılma noktası yaşanmasını bekliyordum elbette, olmazsa olmaz sonuçta. Ama beni üzen, bazı şeylerin dozunun kaçması oldu. Spoiler başlangıcı Bakın, Declan'ın değişmesini ve bir anda amacını yok saymasını bekliyor değildim. Hâliyle en büyük tetikleyicisi olan babası yanındayken işini ön plana koymasına ve bu yüzden Iris'le gerilmesine kızmadım. Ama Iris'i -bilerek veya bilmeyerek- en büyük yarasından vurması kocaman bir hayal kırıklığı oldu benim için. Declan'dan bunu beklemediğim için olsa gerek üzüldüm, Iris'ten bile çok üzülmüş olabilirim hatta. Declan, sana yakışmadı be koçum. Iris'in annesinin bu olay hakkındaki tespiti çok yerindeydi ve evet, pişman olmak bence de önemli. Ama Declan'ın, pişman olduktan sonra yaptıkları da bana hiç geçmedi. “senin için her şeyi yaparım” temalı lafları ne romantik ne samimi buluyorum. Üzgünüm. Spoiler bitişi Toparlamam gerekirse son dakika yaşanan ve beğenimi bir miktar azaltan bu olay haricinde “Anlaşmalı evlilik klişesi nasıl mı yazılsın, işte böyle yazılsın.” diyecek kadar sevdiğim ve hem son sözüne hem de genişletilmiş son sözüne kalbimi bıraktığım bir kitap oldu Beklenmedik Koşullar.

Beklenmedik KoşullarLauren Asher · Olimpos Yayınları · 20231,417 okunma

·

563 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Baştankara