Bir zamanlar hastaların her acısını nasıl da yüreğimde hissederdim. Ama artık değil. Bir zamanlar şefkatin ve sempatinin dipsiz kuyusu olan yüreğim artık kurumuş ve bomboştu. Hiç kimseye ne verebileceğim bir şey vardı, ne de alabileceğim. Bu gece, hissedebildiğim tek acı kendi acımdı.
Daha bencil olma yeteneğinde iyice ustalaşacaktım artık. Bu pislik dünyayla ilgilenmeyecek, kendi zavallı hayatımı kurtarmaya çalışacaktım. Başkalarının hayatını kurtarmak için uğraşacağıma önce kendi hayatımı kurtaracaktım.
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.