Kendinizi farklı bir kültür ve inanış içinde yaşarken bulabileceğiz Stefan Zweig'in; "Gömülü Şamdan" adlı eseriyle geldim. Yazarımızın diğer kitaplarına oranla işleyiş, anlatış bakımından ve tabi ele aldığı konu bakımından daha farklı olan bir eserdi. "Gömülü Şamdan" genel bir Zweig kitabından çok farklıydı. Karakterlerin duyguları düşünceleri yerine bir toplum ön plandaydı:Yahudiler. Usta yazarın akıcı anlatımı ile tarihsel bilgi içeriğinin üzerine insanı başka bir kültüre, başka bir dine, başka bir inanışa doğru götürüyor. Bazen tarihin içinde kaybolmuş gibi hissederken bazen de yaşananlar sanki yanınızdaymış hissi veriyor... Size biraz içeriğinden bahsedecek olursam; genel olarak hikayede Süleyman'ın tapınağından çıkan, Yahudilerin kutsal emaneti yedi kollu şamdanın 455 yılında Roma'yı yağmalayan Vandalların eline geçmesi ve kutsal sayılan bir şamdanın yolculuğunun bir ulusun yazgısına etkisi anlatılıyor. Okuduğunuz ya da okuyacağınız bu kitapta da bu şamdanın göçler, savaşlar sonunda hep maddi değeri, dünya malı olduğundan hükümdarların, yağmacıların, kölelerin eline geçmiş; manevi, kutsal olan değeri unutulduğunu göreceksiniz. Yahudi tarihine ve geleneğinde de yedi kollu şamdanın Yahudiler için önemli bir sembol olduğunun vurgusu yapılmıştır. Öyküye adını veren şamdan, Yahudilik’te kutsal kabul edilen Menora’ dır. Yahudilerin inanç ve dünya görüşünü yazarımız güzel bir şekilde okuyuca aktarmıştır. Yüzyıllarca kendilerine ait toprakları, bölgeleri olmayıp sürekli göçebe hayata mecbur kalmış bir topluluğun ve o toplulukta yaşayan halkın o göçebe hayata rağmen, zor şartlara rağmen hâlâ içlerinde barındırdıkları Tanrı inancı ve dinlerine olan saygınlığı, umutla olan bekleyişleri ve çabalarını derinlemesine işlendiğini göreceksiniz. Yahudilerin kutsal şamdanlarını bulma çabaları ve bu uğurda harcanan bir ömür... Kaybolan bir değerin peşinde, yeryüzüne dağılmış olan bir topluluğun, amaçları ve inançları uğruna bir araya gelip azmin zaferini göstermeleri çok güzel işlenmiştir. Biraz da size daha yedi yaşındayken omuzlarına çok ağır bir yük yüklenen Benjamin'den bahsetmek istiyorum. Açıkçası Benjamin karakteri ilgimi çok çekti. Onun içindeki kuvvetli inanışı, çabası, yıllar boyunca verdiği savaş ve mücadelesi etkiledi beni. Benjamin'in bu azmi takdire şayan.. Yahudilerin bitmek bilmeyen göçleri boyunca en kutsal işareti olan şamdanın geri kazanılması, imanla korunup saklanılması için yaşlı haliyle elinden geleni yapmaya çalışır. Benjamin'in bu görevi tamamlayıp tamamlayamayacağı kitapta merak uyandıran detaydı. Kırık koluyla Menora’yı son gören hatta dokunan Yahudi olarak kendi cemaati arasında son derce saygın bir konumdayken ve herkesin bu verilen görevi yerine getirmesi beklenirken Benjamin şamdanı geri alabilecek miydi? Benjamin’in ihtiyarlarla, Menora’yı uğurlamak için çıktıkları yolculuktaki sohbetleri kitabın en vurucu noktasıydı bana göre. Bir çocuğun dini sorgulaması, büyüklerinde buna çaresiz cevapları çok güzel geçirilmiş. Kitapta baştan sona olan özlü sözler birkaç dakika durup üzerine düşünmenize sebep oluyor. Dini sorgulayışı, güzel etkileyici soruları ve en çokta onun merakı, cesareti hoşuma gitti. Kitabın sonu bende merak uyandırdı. Yazarın da dediği gibi; Sonsuza kadar burada öylece dinlenip, bir yaban elinden diğerine huzursuzca göçüp durmaya devam eden Yahudi kavminin gözünde kayıp olarak mı kalacak, yoksa sonunda kavmin yeniden bir araya geleceği o gün, birisi onu bulacak ve Barış Tapınağı'nda yeniden huzur içinde ışıldayacak mı?" Stefan Zweig; Menora’nın sonunu oldukça mistik ve okuması keyifli bir şekilde yazmış... Ne olursa olsun bence güzel bir kitaptı. Dingin, sakin bir kafayla okumanızı tavsiye ederim. Şimdiden keyifli okumalar dilerim...

Gömülü ŞamdanStefan Zweig · Venedik Yayınları · 201914,1bin okunma

·

274 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zehra ERBEK