Cengiz Aytmatov, insanlığın en masum hali olan çocuk karakterinden yola çıkarak çocukların insanlıktan ayrı birer varlık olduğunu bana gösterdi. Büyükler hayatın koşuşturmasında rüzgarda savrulup giden bir yaprak misali oradan oraya savrulurken çocuklar o rüzgarla eğitilmiş bir kuş gibi sonsuz semalara kanat açarlar. Anne ve babası tarafından terk edilen bu çocuk, dedesiyle ve diğer aile dostlarıyla yaşarken henüz dünyadan bihaber iken tek mutluluğu hayal kurmaktır. Hikâyede belirli tipler de mevcut. Ama beni en çok derinden duygulandıran, masumluğun sembolü olan çocuktu. Mekan olarak şehirden uzak, kırsal bir kesim tercih edilmiş. Kitap beni çok duygulandırdı ve kitabı gerçekten çok sevdim.

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 201871,2bin okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hayrunnisa Özkul