Ayet; “O (Allah) din gününün mâlikidir
(sahibidir)”
Manası; Yaratılmış olan her şey; dünya
da ahiret de Allah’ındır, Allah’ın mülküdür,
dolayısıyla insan da Allah’ın mülküdür ve
Allah tüm bu mülkün tek sahibidir.
İnsandaki tecellisi; İnsan kendini
Allah’ın mülkü olarak görürse mâlikine; yani
sahibine asla isyan edemez. Kendini böyle
gördüğü için bütün mahlukâtı da onun mülkü olarak görür ve rabbinin sevmediği bir
muameleyi hiçbir mahlukâta yapamaz.
Kendini bu şekilde Allah’ın kudretinin
içinde görmeyen bir kul, Allah’ın hakkını
takdir etmemiş olur.
Dua; Sen mâliksin Allah’ım! Mülkün
sahibi sensin. Biz de senin mülkünüz, biz de
sana aidiz. Bizi, mülkünden emanet olarak
verdiklerini senin yolunda harcayıp
kazananlardan eyle! Bizi kendini senin
mülküne malik görenlerden eyleme! Kendini
emanetçi görenlerden eyle! Emaneti ehline
teslim edenlerden eyle! Emaneti yerli
yerinde kullananlardan, harcayanlardan
eyle! Bizi mülküne sahip çıkıp kendini sana
şirk koşanlardan eyleme ya rabbi!