Çocuklar sözlerinizi değil, ayak izlerinizi takip eder.
Baba eve geliyor ve görüyor ki TV kumandası kırılmış. " Kim kırdı bunu?" diye soruyor. Çocukların ikiside "Ben kırmadım." diyor.
Baba tekrar sorunca, çocuklar birbirini suçluyor. Neden?
Çünkü baba, kızmak için bir suçlu arıyor. Bunu gören çocuklar da aynı baba gibi suçlu arıyor ve birbirlerini suçluyor. Baba da birbirinizi suçlamayın diye kızıyor. Aslında çocuklar suçlamayı babadan öğreniyor.
Aileler çocuklarını doğru tavsiyeler verse de çoğu zaman farkında olmadan öğretmek istediği davranışların tam tersini kendileri yapar.
Çocuklarda söylemlerden değil, davranışlardan öğrendiği için, ailenin istemediği şeyleri öğrenebilir.
Onun için anne baba olmak aslında çocuğu değil, kendini yönetme sanatıdır...
Özgür Bolat
··
90 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.