V 'den korkuyorlardı çünkü V sadece bir kişi olmaktan çıkıyordu. V, bir simge oluyordu yavaşca ve bu simgenin onların sonu olacağını da çok iyi biliyorlardı. V 'yi ben bile durduramıyordum. Çünkü artık V sadece ben değildim. V ; öldürülen kadınlar, bastırılmış hayaller, yaşanmış acılardı. V her kadının içindeydi, benim V olmayı kesmem de V 'yi yok etmezdi. Ama kadınların içindeki V... İşte onlar bir gün tamamen kazanacaktı. Ben bir gün ölsem de V yaşamaya devam edecekti. Bunu bilmek her şeye değdiğini gösteriyordu.