Kediciyiz (:Hayvanları çok seven biriyim. Ama kedilere olan sevgim, tutkum bambaşka! Tam 22 senedir evimde kedi besliyorum ve son 4 yıldır ise üç kedimle birlikte yaşıyorum. Artık üç kedimin bir miyavından istediklerini anlayabiliyorum ve çocuklarımı gerçekten çok seviyorum. En sevdiğim karakteristik özellikleri ise basit düşünmeleri, anı yaşayabilmeleri ve kafaya koyduklarını yapabilmeleri... Yani düz düşünüp basit yaşıyorlar ve bir beklenti, bir arayış içinde kayıp gitmiyorlar. İşte bu noktada devreye yazarımız John Gray'in yazmış olduğu "Kedi Felsefesi" giriyor. Gray bu kitabında insanın türlü felsefelerle, türlü anlam arayışlarıyla, türlü tutkularla ve işbirlikleriyle kurduğu yoğun ve yorucu dünyasına bir kedi patisi atıyor. İnsanın ömründe yol alamadığı konuların, neden kediler için bir mesele olmadığını bulmaya çalışıyor. Yazarımız rahat ve yalın bir üslupla bu çalışmasını kaleme almış. Ancak beklentilerimin bu kitapla çok uyuştuğunu söyleyemem. Kedilere ve kedi doğasına yönelik daha fazla çalışma beklerdim. Ancak kitap genelde insan felsefesi ve insan sosyolojisi konusunda açılımlar yapıyor ve örnekler veriyor. Bölümlerin ancak sonu kediler ve kedilerin doğası ile bağlanabiliyor. Çok fazla örnek var, anlatılmak istenen konunun da dışına çıkılıyor bazen... Bu yönlerden biraz hayal kırıklığıydı.
Kitabın ana özeti olarak, aslında "Bunca zaman filozoflardan okuduk, onlardan uygulamaya çalıştık. Ya filozoflardan çok bize kedilerin ve kedi felsefesinin öğreteceği öğretiler varsa?" sorusuyla yola çıkılmış. Hayatın anlam arayışı, mutluluk, ahlak, ölüm korkusu, anın değerini bilme, irade, özgüven, özgüvenlik gibi alanları konu edinen yazarımız; insanın kompleksliği ve kedilerin basit yaşamı arasında karşılaştırmalar yapıyor. İnsanın anlam arayışına, mutluluğu bulma çabasına, ahlak timsali oluşuna, sürekli yoğun oluşuna kedilerin doğası üzerinden göndermeler yapıyor. Bu göndermelerini de birçok sosyolog, filozof ve yazardan verdiği örneklerle destekliyor. Kedice yaşamanın, çok kompleks düşünmemenin önemi vurgulanıyor. Yazarımız, kedi felsefesini temel alarak insanın basitleşmesi ve duygusal/stresli yüklerinden kurtulması gerektiğini öngörüyor alt metinde... Kediler için her yeni günün bir şölen olduğunu belirterek, anı yaşamanın ve anın tadının çıkarılması gerektiğinin altını çiziyor. Kitapta uzak ara en sevdiğim bölüm ise "İyi Yaşamaya Dair On Kedigil Tüyosu" oldu. Kedileri dinleyerek oradan çok önemli dersler çıkarabiliriz.
Bir de lütfen hayvanları sevin, koruyun ve onlara ilgi gösterin! Beddua sevmem ama şu hayatta en acı beddualarım hayvanlara kötü davrananlara ve o canlara eziyet edenlere! Onlar bizim en büyük dostumuz, onların bir hav'ında, bir miyav'ında bile öğreneceğimiz çok şey var!
