Kitaptaki alıntıları kaç kere dönüp okudum bilmiyorum, kendimi buldum Tezer Özlü'de, kendimle bağdaştırdım her bir satırını “Tüm duyguların en güzeli duygusuzluk, öyle bir duygusuzluk ki, insanın tüm dünyayı ve tüm insanları kucaklayabileceği duygusuzluğun duygusu.” bazen tüm insanlığı kucaklamak isterken bazen hepsine karşı amansız bir nefret sarıyor içimi. İçimde ne varsa buldum, defalarca okudum yüreğime dokunan satırları. Yaşamın ucuna derin bir yolculuk oldu benim için. Tavsiye ediyorum sevgiyle kalın..
