Zor bir dönemden geçen Güneş, hayatının yönünü en büyük tutkusu olan tiyatro sahnelerine doğru çevirmeye karar vermişti. Hedefinde ise en sevdiği tiyatro topluluğu olan “Çimen”le birlikte çalışmak vardı. Bu uğurda, kötü bir şekilde ayrıldığı eski nişanlısı Yağız’dan bile destek almaktan çekinmemiş ve bu sayede Çimen grubuyla bir görüşme yapmıştı. Görüşme olumlu geçmiş ve belirli bir süreliğine karşılıklı bir deneme yapmaya karar vermişlerdi. Bu sürecin hem Güneş için, hem de Çimen için bundan sonraki yaşam serüvenlerini etkileyecek bir yolculuğa dönüşeceğini bilmiyorlardı henüz. Acısıyla, tatlısıyla pek çok şey yaşayacak ve pek çok şey öğreneceklerdi. Küçük bir kız çocuğunun hayali olarak kurulan Çimen tiyatro topluluğu, aralarında akrabalık ilişkisi bulunmayan, ama birbirlerine karşı kardeşlik kadar yakın hisler besleyen insanlardan oluşuyordu. Güneş’i de kısa sürede benimsemişler, aralarına almışlardı. Her biri Çimen’in hayati bir organı gibiydi artık. İri cüssesi ve yakışıklılığının yanı sıra soğukkanlı, kararlı ve otoriter karakteriyle grubu her zaman toparlayan liderleri Mert, Yaralarını gruptaki arkadaşlarından aldığı destek ve tiyatro oyunları ile kapatmaya çalışan sarışın güzel Destan, Trajik geçmişi nedeniyle psikolojik olarak hep yaralı kalacak olan Can, Sükuneti, sağduyusu, cesareti, her daim bir kaya gibi sağlam duruşu ile Ömür ve sessizce bu ana kadroya farklı şekillerde destek olan Yağmur, Anıl ve İpek‘ten oluşan Çimen topluluğu, o an fark etmeseler de Güneş’in de aralarına katılmasıyla gerçekten tamamlandılar. Her biri birbirlerinin yaralarını sarmak, mutluluklarını sağlamak için çok çabalıyor, ellerinden geleni yapıyorlardı. Başlarda Çimendekiler Güneş’e iyi gelirken, zamanla Güneş de Çimendekilere iyi gelmeye başladı. Eski nişanlısı Yağız’ın açtığı yaraları sarması için verdikleri destek çok işine yaradı Güneş’in. Sadece Güneş’in değil, Mert, Can ve Destan’ın geçmişten gelen yaraları da grup dinamiğini oldukça etkiliyordu. Ama, bu bile uyumlarını bozmuyor, nasıl bir zorlukla karşılaşırlarsa karşılaşsınlar, birbirlerine olan bağlılıkları ve sevgileri ile sorunları çözmeye çabalıyorlardı. Ama, sevgi ve bağlılık her şeyi çözmeye yetecek miydi?... Dünya, Defne, Dicle, İrem, Ekin ve Miraç da sıcaklıkları, neşeleri ve sevgi dolu kalpleriyle bu ortama katkıda bulunuyor, öykünün daha duygusal ve sıcak bir atmosfere bürünmesini sağlıyorlardı. Hepsi, kocaman bir yüreğin içindeki farklı odacıklarda yaşıyordu sanki. İçindeki sıkıntılı olayları bile çok güzel bir dille anlatan, insanı duygudan duyguya sürükleyen bir öyküydü. Aşk, ölüm, ihanet, arkadaşlık, terk edilme, bolca sevgi ve bağlılık içeren, romantik dramatik bir kitaptı Çimen. Başından sonuna dek, içerdiği yoğun sevgiyi, hüznü ve diğer duyguları, en naif haliyle hissettiren bir kitaptı aynı zamanda. Okurken insanın içi sıcacık oluyordu. Aralara serpiştirilen güzel alıntıları, sade ve akıcı diliyle rahatça okunabilen bu kitabı, ben çok sevdim. Dokunaklı, temiz, tatlı bir aşk ve dostluk hikayesi okumak isteyen tüm okurlara bu kitabı kesinlikle tavsiye ediyor, herkese keyifli okumalar diliyorum. Kitaplarla kalın.

ÇimenR. Ayça Kavraz · Artemis Milenyum · 202282 okunma

·

130 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

papirusktp