Kendimi bu ana elimden geldiği kadar iyi hazırlamıştım. Onunla er geç yine karşılaşacağımı New York'a gelmeden çok önce biliyordum. Buna kaygılanmanın beni delirteceğini söylüyordum kendime. Onun da istediği buydu herhalde. Aklımı kaçırmamak için bu türlü korkunç bir sorun karşısında mümkün olan tek mantıksal yolu seçmiştim. Yani kısacası hiçbir yaklaşımım yoktu. Onu bir raslantı gibi görecektim. Bir araba kazası ya da kanser gibi. Hayatın diğer felaletleri gibi. Başıma gelince kaygılanırdım ama kesinlikle daha önce değil.
Sayfa 278Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.