Muazzam betimlemeler vardı. İlk bunu söylemek istiyorum. Bazen betimlemelerden dolayı olay örgüsünden kopup gittim ve ben nerdeydim dedim- ama sonra kendime hatırlattığım şey ; “belki de bu betimle şu anda seni bu olaydan koparmak için yazıldı- hadi devam et “ oldu. Güzel bir yolculuktu kasabadan usulca ayrıldık- dilsiz kaldık konuşamadık, insanlar dilsiz olduğumuzu bile anlayamayacak kadar iletişimsizdi- yürüdük yürüdük , düşündük hayatımızla iç savaşını veren düşüncelerimize kulak astık, oğlumuzla bir anımızı defalarca içerde bir yerlerde çevirdik durduk - vicdan azabını- gerekliydi düşüncesi ile bastırdık , sorduk hem kendimize hem sorumlululara ve döndük- eski biz olarak mı ? -sanmam.
