İçimden akıp gidiyor eskiden ne varsa, artık kimseye sevemiyorum, kimseye güvenim kalmamış. Bu bir delilik mi? ya da akıllanmak mı? pek bilmiyorum. Evet büyük bir kazadan sağ çıkamadım inancımı, sevgimi, saygımı...menevi dedikleriniz ne varsa bende yok artık. Maddi denen şeyle avutuyorum kendimi, o da bir torba kan bir kaç parça kemik, köpeğe atsam yemekten tiksinir... Herkesten hesap soracağım, sevgiyi, güveni ne varsa sizlerden öğrendim, bu toplumdan öğrendim. Sahiden hatırlıyorumda coçukken sevgi doluydum herkese tıpki annem gibi güvenirdim, herkese babam gibi saygı duyardım, galiba delirdim artık tanrıya bile saygım kalmamış... ben bu kayıp olmuş parçalarımla modern bir hayatta atıldım her halde bana benzer olan çok.