O kadar kötü ki bekar kalmak; yaşlı bir adam olarak onurunu zedelemeden akşamı geçirebilmek için birilerine ricada bulunmak, hasta olmak ve haftalarca yatağının köşesinden boş odayı seyretmek, hep binanın girişinde vedalaşmak, hiçbir zaman karısının yanında merdivenleri çıkamamak, odasında sadece yabancı evlere açılan yan kapılara sahip olmak, akşam yemeğini bir eliyle eve getirmek, yabancı çocuklara bakmak zorunda kalıp sürekli "Benim yok!" diye tekrarlamak, görünüşle ve davranışlarla gitgide gençlik dönemlerinden anımsanan bir veya iki bekar adama benzemek.
Sayfa 19
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.