"Bu kadar yıkıma uğrayan bir milletin sonu ne olacak? Bu olanlar bizleri bile sarstı. Ömrümüz, ilimle, medreseyle, kitapla, Kuran'la geçmesine rağmen, bu işler bizleri dahi sarstı... Ya hiç dini sohbet görmemiş; bir alim, bir mürşid, bir Allah dostu ile görüşmemiş; böyle zatların semtine uğramamış; maneviyat aleminden feyz alamamış, bu neşelerden, zevklerden mahrum yaşamış gençler ne olacak? Bu memleketin akıbeti ne olacak?"
Bunun üzerine peder merhum:
"Peygamberimiz, dualarının birinde: Ya Rabbi, başımıza gelecek felaketler dinimize gelmesin, buyurmadılar mı? Baba, maalesef musibet dinimize geldi..." deyince, dedemin hüngür hüngür bir ağlaması vardı ki, unutamam.