Okumaya başlamadan önce kafamı dağıtsın diye seçtiğim basit bir kitap gibi görüyordum. Ama sayfalar ilerledikçe kitap benim için çok daha farklı bir yere evrildi. Kitapta öyle dingin bir hava vardı ki çok huzur vericiydi bu ve sanki hayatın kendisini yaşatıyordu. Basit ama hoş, sıradan ama düşüncelere sevk eden bu hali hikayeye çok farklı bir şeyler katmıştı. Ana karakter Xavier de bütün bunların merkezinde yer alan öylesine biriydi görünürde. O da bizim gibi diğer insan yığınının içinde yaşamaya çalışan biriydi. Yaptıkları, pişmanlıkları, istekleri, silmeye veya unutmaya çalıştıkları şeylerle hayata bir şekilde tutunmak istiyordu. Kendi gibi insanların hayatlarına dokunurken aslında fark etmediği önemli şeylere de sebep oluyordu. Aynı gerçek hayatta olduğu gibi bizlerin de fark etmediğimiz ama ister istemez hayatın her bir yanına etki etmemiz gibi. Yer yer keyifli şeyler olurken yer yer de hüzün hakim oluyordu. Bu da hayatın kaçınılmaz bir gerçeği gibiydi zaten. Bu bakımdan okurken kendi hayatımıza düşsel bir pencereden bakmış gibi hissettim. Bu da oldukça dinlendirici bir etki yarattı. Bu kitabın gündelik hayatın karmaşasından, saçmalıklarından, zorluklarından kaçmak için pek ideal bir seçim olduğunu düşünüyorum. Çünkü bazen sadece basit bir kitaba da ihtiyacımız oluyor.

On BirMark Watson · Domingo Yayınevi · 201167 okunma

·

188 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.