Hikayecilerden bazıları da meclislere kadın ve erkeklerin karışık oturmasında beis görmezler. Bu meclislerde kadınların bağırtıları çoğalır. Ama yine de kınamazlar onları. Kendilerinin pür dikkat dinlenmeleri için ortamı bozmazlar. Bazıları da hikaye anlatmayı bir meslek edinip, geçim vasıtası yaparlar. Hikaye anlatmakla yöneticilerden ve zalimlerden bağış isterler. Kimileri de kabirleri dolaşıp musibetleri anlatır. Sevgililerden ayrılmaktan bahseder. Kadınlar da ağlamaya başlar. Ama onları asla sabra teşvik etmezler.
Şeytan bazı vaizleri de şöyle yoldan çıkarır:" Ona" Senin gibilerin vaaz vermeleri doğru değildir; ancak kalpleri uyanık olanlar vaaz verebilirler. " der. Böylece adam vaaz vermekten kaçınır ve susmayı tercih eder. Bu da şeytanın bir vesvesesidir çünkü hayrı işlemekten menetmektedir. Sen bildiklerinle amel et. Bu da rahattır der. Çünkü belki de sözüne riya karışır. Yalnızlık yolu en selametli yoldur. Şeytanın bu sözlerinden maksadı kişiye hayır kapılarını kapatmaktır.
İbnu'l-Cevzî Şeytanın Hileleri kitabından alıntıdır
·
22 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.