Mevlana'ya göre, insanın sahip olduğu olanakların artmasıyla, kendisine aşırı güvenmesi, azgınlık, şikayet ve mutsuzluğu da artmaktadır. Bu zaman dilimlerinde insan iç dünyasına yani yaratıcısına yönelmek yerine sahip olduğu olanaklara güvenmeyi tercih ederek ene'sini yüceltir. Aynı zamanda dış meşguliyetler ve bunlardan elde ettiği geçici hazlar farkındalığın oluşmasını, iç dünyasına yönelmesini de engeller. Kayıp, yas, acı iyi yaşanırsa tekamül için bir fırsata dönüşür. Acılar, kayıplar, yaslar hayattaki öğretmenlerimizdir. Yaşadığımız korku ve kaygılar iyi bir hayatın motivasyon faktörleridir. Yaşamı fark etmenin yolu bunları deneyimlemekten geçer. Farkındalığın gelişmesi, iç denetimin oluşması zorluklarla birlikte gelişir. Acı verici deneyimler hayata karşı nasıl bir duruş sergileyeceğimizi bize anlatan öğretmenlerdir.
Sayfa 121Kitabı okudu
··
84 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.