Yas tepkisi yalnızca insana mı özgüdür? “
"Yas tepkisi yalnızca insana mı özgüdür? “
Sabah işe giderken elimdeki kedi mamasının yarısını evimin kapısının önünde çoğunlukla beni bekleyen kediye apartman girişinde verdim, kalan yarısını da sabahları çoğunlukls peşime takılan karşı apartmanın kedisi için ayırdım. Karşıya geçip her zaman yiyeceği bıraktığımız yere elimdeki mamayı bıraktım. Etrafa baktım ancak bizim kediyi göremedim. Biraz ilerleyince apartmanın girişindeki bankta durmuş dikkatli şekilde yukarıya bakıyor yukarıdaki alana çıkmaya çalışıyordu. Mama için çağırdım normalde beni görür görmez koşarak geliyorken bu sefer hiç yüzüme bakmadı. Bu durumu garipsesem de "herhalde kuşların peşinde muzip" diyip yoluma devam ettim.
Akşam işten gelince baktım ki o apartmanda kedilere bakan teyze ile yan apartmanda ara ara kedilere mama süt verdiği için göz aşinalığımın olduğu bir genç kız bizim kedinin başında bekliyor.
Meğer kedi apartmanda merdivenin altında doğum yapmış, apartmandakiler ise bundan rahatsız olup kedi yavrularını bir koliye koyup dışarıya bırakmış. Kedi de onları apartmanın birinci katıyla paralel çatıya taşımış. Ne olmuşsa üç yavrudan biri kaybolmuş. Teyze çok aramış ama bulamamış yavrusunu (artık çatı yerinden düştü de başka bir hayvan mı yedi, bir yere düştü de orda mı ölüp kaldı, yoksa biri ölü olarak bulup çöpe mi attı bilinmez) Diğerleri de yere düşmüş. Kedi iki yavrusunu bırakmış ve hem apartmanın içinde gel daha önce koyduğu çatıda kayıp yavruyu arayıp duruyor gözü ise sürekli oralarda. Kalan iki yavruya ise çok yanaşmıyor hal böyle olunca diğer iki yavrunun bakımını bırakmış. Yaşlı teyze ile genç kız da yavrular ölmesin diye havluya sarmışlar biberonla süt vermişler kediyi de yavrulara yeniden bakmaya nasıl başlatacaklarına dair veterinerlere sormaya başlamışlar. Belki kedi ve yavruları kafese koyarsak kedi yavrularına bakmak zorunda kalır diye düşündük. Veterinerle konuştuk veteriner kafesle geldi ancak kedi o kadar hırçınlaştı ki kediyi kafese koymak bir yana kedinin kafese girince diğer iki yavruyu içerde öldürmesinden endişe duyduk. Hal böyle olunca bundan da vazgeçtik. Hepimiz durumuna çok üzülsek de ara ara kontrol etmek üzre kediyi kendi haline bırakıp evlerimize geçtik.
Bu manzara beni zlyadesiyle etkiledi. Literatürde ebeveynlerdeki evlat kaybının en acı veren kayıp olduğu geçer. Hayvanlarda bile annelik nasıl da güçlü bir içgüdü diye düşünmeden edemedim... Kayıplarda hayat durur gözün hiçbir şeyi görmez olur korkunç bir çsresizlikle baş başa kalırsın bu hayvanlarda da böyleymiş...
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.