Çavdar Tarlasında Çocuklar" yüzyılın en tartışmalı, tartışmaya açık, karmaşık romanlarından biridir.
Bazıları bunun bir başyapıt olduğunu düşünüyor: Genç yaşına göre çok şey hisseden ve gören Holden Caulfield'ın bakış açısıyla yansıtılan, yozlaşmaya harika bir yaklaşım, insanların özelliklerinin sahteliği.
Ve diğer eleştirmenlerden bazıları bu kitabın inanılmaz derecede sıkıcı olduğunu ve Holden'ın gerçek hayat, zorluklar, mücadeleler hakkında hiçbir fikri olmayan çok küstah, kibirli, küçük bir piç olduğunu ve yalnızca yaşlanıp bağlandığınızda yaşayabileceğiniz uygun deneyimler olmadığını düşünüyor. sahte, sahte veya yapay düşünmeden insanlarla.
Bence bu kitabı hayatınızın birkaç farklı zaman diliminde okursanız, farklı izlenimler, zevkler edinirsiniz ve karaktere karşı inkar edilemez nefretiniz empatiye veya anlayışa dönüşebilir çünkü dürüstçe söyleyebilirim ki her insan kendi hayatındadır. Holden evresi vardır: Zorunlu, samimiyetsiz ilişkiler kurarak uzun zaman önce masumiyetini kaybetmiş insanları eleştirmeye başlarsınız.
Kalabalığın içinde yalnızmış gibi hissedersin, karanlıkta tek başına yürürsün, bağırmaya devam edersin ama sesin çıkmaz. Bu kitap sadece bir ergen hakkında değil, her şeyi bilen, sinir bozucu bir çocuğun sessiz çığlığı hakkında değil, nasıl büyüyeceğimizle, iki beden daha büyük bir insan ceketi giymek gibi yeni yaşlı özelliklerimizi nasıl giyeceğimizle yüzleşmek bizim kendi meydan okumamız.
Okumanız sırasında içinizdeki Holden'ı yakaladığınız anda, sözleri doğrudan aynı anda hem ruhunuza hem de kalbinize konuşmaya başlayacak.
Ergenlik kaygısı, masumiyet, yalnızlık, büyüme sancıları hakkında hala oldukça dikkate değer bir reşit olma romanı. Her zaman var oldukları hakkında hiçbir fikriniz olmayan farklı duygular uyandırır. Ama daha önce de söylediğim gibi, bu kitabı sadece bir kez okumayın. Sadece bir şans verin, hayatınızın farklı evrelerinde birkaç kez deneyin. Ve içindeki Holden'ı öldürmeye cesaret etme! Bazen asi olmak, daha fazla sorgulamadan itaatkar olmaktan daha iyidir.”
Keyifli okumalar dilerim.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
