Bəlkədə yaşadığım həyat, yaşamalı olduğum həyat deyildi.
Bir insanın son günlərində həyati, həyatını, elədiklərini və eliyə bilmədiklərini sorğulayan İvan İliçin hekayəsidi.
Tolstoyun dediyi kimi, Ölümün astanasında bu cür yalqız yaşamağa məcbur idi, çünki onu başa düşüb dərdinə şərik olan heç kim yox idi.
