"Savaş ilerledikçe yiyecek bulmakta zorlanmaya başlamıştık. Annem belli etmemeye çalışsa da anlıyordum kıtlığı. Bir gün perdelerin arkasından sokağı gizli gizli kontrol ederken, gördüğümüz manzara karşısında birbirimize bakışıp, hiç konuşmadan anlaştık. Annem usulca kapıyı açtı. Etrafı dikkatlice gözledi. 'Koş!' diye başıyla işaret etti. Var gücümle koştum. Aynı hızla geri döndüm. Ardından bombalara rağmen hiç bozulmamış, burnu çalınmış gri bir kardan adam bırakarak." Merhaba! Bugün, Gönül Malat'tan 'Zaman Çatlağı'nı okudum. Kitap kapağında, Francisco Goya'nın, Cronus'un çocuklarını yiyişini tasvir eden tablosu kullanılmış. Kitap boyunca da dünyanın kötülüğü tarafından yok edilen çocuklar ve çocukluğu yok edilmiş yetişkinlerin yer aldığı öyküleri okuyoruz. Maalesef hayatımızın bir gerçeği olan, masumiyeti yok eden bir karanlığın çöktüğü ve sayfalarında dolandığı bu öyküler o kadar çarpıcıydı ki Gönül Malat'ın kalemine ve kalbine sağlık demek istiyorum.

Zaman ÇatlağıGönül Malat · Metinlerarası Kitap · 012 okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz Cansız