Ön sözde "Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri, İkinci Dünya Savaşı'nı bitirmek için Hiroşima'ya atom bombası attığında Sadako da oradaydı." cümlesi çok düşündürdü beni. Bir savaşın bitmesi için bir bombanın kullanılması nasıl bir aklın ürünü diye geçirdim içimden. Savaşı değil ülkeyi bitiren bir hareket. Etkisi, izi, acısı geçmeyen akıl dışı bir davranış. Sadako azmin, umudun, güzel günlerin geleceğine olan inancın, özellikle de barışın sembolü olmuş; son ana kadar umudunu yitirmemeye çalışan güzel, genç bir yürek. Sadako'nun ölümünden sonra sınıf arkadaşlarının kalan 365 turna kuşunu katlamaları... İçindeki duygu yükü sayfa sayısından çok olan güzel bir kitap.
