İçimin yorulduğunu hissediyordum..
Dünya, ıssız yaslı bir ev gibi görünüyordu gözüme ve ben bağrımda bir acı duyuyordum. Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya..
"Kalbim o kadar üzgün ki kan bile pompalayamıyo şuan"
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.