Ayşe Kulin'den okuduğum ilk kitaptı. Bir de imzalı okumuş olmak ayrıca mutlu etti. İstanbul'daki taksi sorunu güzel bir şekilde ele alınmış. Aynı zamanda otobiyografik olma özelliğini taşıyor. Kitap bölüm bölüm ayrılmış. Her bölümde ayrı bir taksi sorunu işlenmiş ve bu olayları Ayşe Kulin yaşamış. İçinde çok tatlı çizimler vardı. Çok hoşuma gitti. Hemen bitirilebilecek bir kitap. Ülkede kadınlara nasıl bakıldığı ile ilgi de bir bölüm vardı. Aslında günümüzde yine bu düşüncede olan insanlar var maalesef. Ancak Ayşe Kulin çok sakin bir şekilde cevap vermişti. Ben okurken bile sakinliğimi koruyamadım. Gerçekten onun sakin kalmaya çalışıp sakin cevaplar vermesi tebrik edilecek bir şey. O bölümden bir alıntı paylaşmak isterim: "Erkek müfettiş bulamamışlar mı?" "Jüride erkekler de var elbette ama illa kadın gözü de lazım. Kadınlar bu toplumun yarısını oluşturuyorlar ya, o yüzden kadınların da görüşlerini, fikirlerini sormak gerekiyor." "Kadınların zaten görevi var. Onlar çocuklarını yetiştirsinler." "Hayatı tanımazlarsa, dünyada olup biteni bilmezlerse çocuklarını nasıl yetiştirecekler? Çocuk yetiştirmek sadece çocuğun karnını doyurmakla olmuyor, ruhunu da besleyeceksin ki çocuğun adam olsun!" "Sokakta gezmenin bir faydası var mı ruhun beslenmesine?" diye sordu bu kez. "Hem de ne nasıl var," dedim, "sokakları bilmenin, hayat tecrübesi edinmenin bize de, size de faydaları var. Bak şu anda tanımadığın bir kadınla konuşuyorsun, ben dört çocuklu beş torunlu bir büyükanneyim..." Lafımı bitirtmedi, "Yok yahu! Sahi mi?" dedi. Konuşma bu şekilde devam ediyor. Son olarak da beğendiğim birkaç alıntıyı paylaşmak isterim: "Hiç farkına varmadan akıp gitmiş zaman. İnsan mutluysa yılların geçmekte olduğunu fark etmiyor demek ki!" "… galiba yorgunluktan çok, çaresizlikten ölmek üzereydim."

TaksiiiAyşe Kulin · Everest Yayınları · 2021553 okunma

·

81 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yağmur