#piedraırmağınınkıyısındaoturdumağladım #paulocoelho #bytheriverpiedraisatdownandwept Coelho'nun yazım tarzı bir iki kitabı hariç beni etkilemiştir. İlk simyacı işe tanıştım kendisiyle. O zamanlar yaşım küçük olduğundan daha çok etkilenmiştim. Benzeri birçok kitap okuduktan sonra bu yaşımda etkilenmek için daha fazlasına ihtiyacım var. Bu kitap da yazarın en sevilen eserlerinden biri ancak okumak kısmet oldu. Daha olgun bir yalta okudupumfan bazı şeyleri eleştirebilirim. Kitabın giriş yazısında yazar, aşkın anlamından, bireysel olarak birisini ne kadar çok seversek Tanrı sevgisine o kadar yaklaşabileceğimizden bahsediyor. Aslında kitabın konusu da bir aşk hikayesi. Pilar, Piedra ırmağının kıyısında oturup ağlıyor. Sevgilisinden ayrılalı bir hafta olmuş. Bize olanları anlatmaya başlıyor. Çocukluktan beri birlikte büyüdükleri bir adam (adı yok) daha büyük kentlere göç edip özgürlüğünü ilan eder ve daha sonrasında papaz olur. Ancak ideolojisi 3 büyük dinin ataerkil sisteminden farklıdır. Tanrının kadın yüzüne inanmaktadır ( kimisi İsis kimisi Meryem ana kimisi Kibele olarak kabul ediyor kitapta) Pilar, verdiği bir demeci dinlemeye gider ve 11 yıl sonra tekrar görüşürler. Birlikte adamın vaaz vereceği yerlerde gezerler ve durumla konuyla alakası olmayan konuşmalar yaparlar. Arada yazar fahil olup önemli şeyler söyler. Ama bütüne bakınca olay durum göz ardı edilmiş Beğendiklerim : Tamamı ile edebiyatı sanat anlamında okuduğunuzu fark ediyorsunuz. Aslında günümüzde birçok kitapta dile getirilen kavramların Coelho anlatımıyla ne kadar değişebileceğini ve ne kadar etkili olabileceğini fark ediyorsunuz. Sanırım günümüz Çağdaş kitaplarındaki basit anlatım tarzındaki cümleleri alıntılayan edebiyatın sanat kavramından uzak gençleri, bu kitapta sanırım bütün postitlerini bitirirler Hıristiyanlık öğretilerinin farklı yorumlanması düşündürücü. Ataerkilliğe aykırı bir anlatım olması güzel. Eleştirilerim: alıntılanacak cümleler ne kadar çok ise karakterlerin düşünce biçimleri o kadar sığ bu kitapta. Pilar'ın Piedra'ya gelene kadarki düşüncelerini yazar çok sığ şekilde yansıtıyor okura. Bu durumda sanki o derin ve anlamlı cümleleri söylemek için bir hikaye yazılmış gibi bir durum çıkıyor. Didaktik bir hal alıyor yazı. Bu Pilar'ı da adamı da sevmedim. Akış güzeldi. Ama yine de gidilen mekanlarda ve ikilinin etkileşiminde bir soğukluk vardı. Zoraki yan yanaydılar ve aslında olan her şey zorla oluyordu. Mesela birisi harika bir cümle kuruyor tam alıntılanacak bir cümle ama aslında o cümleyi söylemesi için hiç bir sebep yok. Okur sanki aforizma yakalama bulmacasında gibi okumaya başlıyor bir yerden sonra.

Piedra Irmağı'nın Kıyısında Oturdum AğladımPaulo Coelho · Can Yayınları · 20198,8bin okunma

·

321 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melis Ünler