Kütüphanede rafların arasında kitaplara göz atarken bu kitabı fark ettim.
Alişan Kapaklıkaya' yı bir sosyal medyada "pantolon hikayesi" ni anlattığı bir videoyla tanımıştım. Ve neden okumuyorum deyip okumaya karar verdim.
Kitabın ilk sayfasında sayın yazar şöyle yazmış:
SANA SÖZ VERİYORUM:
Bu kitabı okurken,
Çok güleceksin,
Heyecandan öleceksin,
Meraktan çatlayacaksın,
Uykusuz kalacaksın,
Bazen çok ağlayacaksın,
Çok korkacaksın,
Çok öfkeleneceksin,
Çok sevineceksin.
Aynen yazarın yazdığı gibi yeri geldi güldüm, yeri geldi meraklandım, yeri geldi korktum ve yeri geldi sevindim.
Bir öğretmenin bir çocuğun hayatındaki en önemli adım olduğunu o öğretmenin çocuğa karşı davranışına göre , çocuğa verdiği sevgiye bağlı olarak o çocuğun karakterini, okuma duygusunu değiştirebileceğini gördüm. Ben yokluk nedir görmedim. Nedir bilmem. O yüzden yazarın yokluk kısımlarında anlattığı çoğu şeye anlayabiliyorum diyemem. Ama her zorluğun, her emeğin karşılığında güzel şeylerin olacağını anladım ve gördüm diyebilirim.
Güzel kitaptın benim için