"Sen üzülme. Ben yaşamasını, sevmesini bildiğim gibi, aynı cesaretle ölmesini de bilirim. Şu ardı arası kesilmeyen hastalıklarımla beni sevenleri telâşa düşürdüğüm için garip bir mahcubiyet de duyuyorum. Bundan böyle yaşayabildiğim kadar yaşayacağım.
Hattâ daha da fazla. Fakat bir daha hasta olursam bahsetmeyeceğim.»
Nazım Hikmet
Sayfa 369Kitabı okudu
·
101 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.