Gece şi'riyle sararken koca mustâpaşa'yı,
seyredenler görür allah'a yakın dünyayı.
yolda tek tük görülenler çekilir evlerine,
gece sessizliği yayılır semtin her yerine,
bir ziyaretçi derin zevk alarak manzaradan,
unutur semtine yollanmayı artık buradan.
gizli bir his bana, hâtifgibi, ihtâr ediyor;
çok yavaş, yalnız içimden duyulan bir sesle diyor; "gitme! kal! sen bu tarafhalkına dost insansın;
onların meşrebi, iklimi ve ırkındansın.
gece, her yerdeki efsunlu sükünundan iyi,
avutur gamlıyı, teskin eder endişeliyi
ne ledünní gecedir! tâ ağaran vakte kadar,
bir mücevher gibi sünbül sinan'ın rühu yanar.
ne saadet! bu taraflarda, her ülfetten uzak,
vatanın fatihi cedlerle beraber yaşamak!
Sayfa 66
·
26 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.