Mutlu bir insan kendine aittir. Neden herhangi bir kuruma ait olsun? Bu mutsuz bir insanın seçimidir: bir kuruma ait olmak, bir güruhun parçası olmak. Çünkü kendi içinde bir kökeni yoktur, ait değildir - ve onda çok ama çok derin bir endişe yaratır: Ait olmalıdır. Onun yerine geçecek bir yer bulur. Gidip bir politik partiye veya herhangi bir şeye yazılır - mesela bir dine. İşte o zaman ait olduğunu hisseder: İçinde kök saldığı bir kalabalığa aittir.
İnsan sadece kendi içine kök salmalı çünkü insanın kendinden geçen yol varoluşun ta dibine iner. Eğer bir gruba aitsen önün tıkanır; oradan sonra herhangi bir gelişim imkansızdır. Bu bir çıkmaz sokak, bir sondur.
Sayfa 29Kitabı okudu
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.