Neden onu tekfir etmek yerine Allah Sübhanehu ve Tealanın:
“Öğüt ver, çünkü öğüt inananlara fayda verir.” ayetini şiar edinerek ona öğüt vermiyoruz? Yani neden, imandan uzak, bizimle dinimizi hiç paylaşmayan, kimi zaman kardeşimize, kimi zaman arkadaşımıza, kimi zaman akrabalarımıza duyduğumuz şefkati ve merhameti, başta fikirsel farklılıktaki, dinsel bağımızın olduğu kardeşimize göstermeyi çok görüyoruz?
İkinci bir husus; neden biz, Allah Sübhanehu ve Tealanın bize çok görmediğim merhameti, bir çok şeyden habersiz, belki de güzel bir uslupla haberdar edildiğinde, koşarak davetimize gelecek olan insanlığa çok görüyoruz? 
Sayfa 24
·
243 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.