Kumadam - E. T. A. Hoffmann // Kitap Yorumu
[Spoiler içermez.]
Kitaba puanım: 6/10
Hitap ettiği yaş grubu: 15 yaş ve üstü (Anlaşılma zorluğu sebebiyle)
Evet, anlaşılma zorluğu demişken ben 25 yaşındayım ve kitaptaki birçok şeyi anlamadım. Amaç neydi? Bende mi bir sorun var? Daha derin düşünüp her cümleyi tek tek ders çalışır gibi sorgulamalı mıydım acaba? Belki de öyle yapmalıydım zira bu kitapta bulunan iki hikaye de hiçbir yere bağlanmadı sanki. Yani bana göre. Bağlanmış da ben anlamamış olabilirim tabii.
Tamam, karakterlerin başına doğaüstümsü (ondan bile emin değilim) bir şeyler gelmiş de neymiş ki o? Biraz daha açıklasaydın sevgili yazar, hevesim kursağımda kaldı valla. Neil Gaiman beyefendinin yaptığı gibi kitabın bir kısmını okuyucunun hayal gücüne bırakmak iyi hoş da sen benim hayal gücüme bir tık fazla güvenmişsin sanki.
Bu benden kaynaklı da olabilecek durumun dışında kitabı beğendim, kısacık bir hikaye kitabı ve merak uyandırıcı. Her ne kadar şahsen merakımı pek giderememiş olsam da öneririm, bir şans vermeye değer gibi. Keyifli okumalar güzel kitap kurtları!
Not: İthaki Yayınları'na aşığım. Bu kitabı, ki gerçekten zor bir kitap, öyle mükemmel çevirmişler ki (Anıl Alacaoğlu çevirmiş, editörü de Alican Saygı Ortanca). Uzun zamandır bu kadar hatasız, bu kadar ustaca bir çeviri okumuyordum. Ellerinize sağlık. Diğer yayınevlerinden de aynı performansı bulmak için dua edeceğim.
Simay
Kumadam
E. T. A. Hoffmann
·
378 görüntüleme
Sevgili hanımefendi, anlaşılmaz dediğiniz hususları açıklığa getirmeniz için daha fazla gotik edebiyata yönelmelisiniz. İkincisi, edebiyatta genel ayrımlarda, sembolik açıdan doğaüstü olan durum örgüsünü anlamanız için de ayrıyeten okuma gerekli. Özellikle, Hoffmann için muthaka Alman Romantiklerini iyi bilmek gerekli. Özellikle romantiklerin yöneldiği (faust, hayalet gören edebi kitapları ve felsefede ben-olmayan üzerinde duran fichte'nin arka plan olduğunu bilmeniz gerekir) ben ve ben olmayan ayrımını, Schopenhauer'ın istenç meselesi önceleyen ve freud'un süper ego, ego ve alter ego tanımlarının temelini oluşturduğunu bilmenşz gerek. Hoffmann diğer kitaplarında da olağan ile olağanüstünün ayrımının bilinmesi gerekliliği, Alman romantiklerinin novalis ve kleist'ın da üzerinde durduğu temel meselidir, bu minvalde goethe-schiller'de de görüldüğü üzere insan ruhunun derinliklerinde olağanüstü/doğaüstü durumların olması, kültür-doğa ve gerçeklik-ideal arasındaki çatışmadan ileri gelir. Nietzsche'de bile görülür bilhassa Zerdüşt'te cambaz metaforu. Doğaüstü olaylar olmasa bile, Erken dönemde Mann'ın Venedik'te Ölüm ile Hesse'nin Bozkırkurdu eserinde insanın ikili yönü su üstüne çıkar. Toparlarsam, sonuçta hayalet, hortlak, ruh, şeytan, cadı gibi sembolik dizilimlerin hikayede örgülü olması, insana başta fantastik gelebilir, ancak bu bilindiği üzere fantastik değildir. Bu sembolik biçimler, bilhassa kültür eleştirisi sunan Gotik Edebiyat'tan ileri gelen kullanımlardır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.