"Herkesin kendi keder ritmi vardır" der Roland Barthes. Yaşamın akışının da ritmi var.
Yapılması gerekeni yaptıktan sonra hiçbir hırs göstermeden kendini akışa bırakmak. Rüzgârda sürüklenen yaprak gibi değil; yaşamın ritmine eşlik etme isteği. Bazen yapılacak tek şey bu.