Demirtaş'ın okuduğum dördüncü kitabı.
Siyasi kimliğinin dışında kendisiyle tek ortak yanımız edebiyat.
Bir de aynı "zat"ı sevmiyoruz.
Ama açıkçası öyküleri romanlarından daha iyi.
Özellikle bu son roman sanki bir şezlong kitabı görüntüsü oluşturdu bende.
Aralara serpiştirdiği sol/siyasi mesajlar olmasa yeşilçam için güzel senaryo çıkar bu metinden diye düşünmedim değil.
Yine de sıkılmadan okudum bitti.
Kitabın sonundaki açıklamalar ve karekodlarla yönlendirdiği resimler ise gayet iyiydi.
Edebiyatsever dostlara öneririm.
