Selam Millet
Şuraya sıcağı sıcağına bir yorum bırakıyorum hemen. Konu çok sık tekrara kaçınca ne gerek var illa beş yüz sayfa kitap yazmaya diyorum. Evet çabuk okunuyor ama tamamen tekrardan ibaret. Övebileceğim bir kitap kesinlikle değildi. Evet ben romantizm okumayı seven biriyim ama bu kitap beni okurken her sayfasında ayrı sinir etti. ( Bir ara kriz geçircem sandım.) Kitabımız Elif ve Fırat ikilisini, onların inişli çıkışlı hayatlarını ele alıyor. Elif'in abisi, Fırat'ın nişanlısına aşıktır ve bir gün beraber kaçarlar. Diyarbakır' ın en büyük aşiretinin ağası olan Fırat da toplumunun baskısına dayanamaz ve Elif'i kaçırır. Bu kaçırmanın öyle güzellikle evliliğe ikna ederiz olayı falan yok adam bildiğiniz katıksız şerefsiz kızın ailesi gelip bana yalvaracak kizimizla evlen diye kıza tecavüz ediyor. ( Ya bir de kitabın sonunda çile çekiyormuş gibi gösterilmiş ya kusura bakma her boku yedin kıza etmediğin kalmadı, üstüne erkeklik ihtiyacı diyip başkalarıyla düşüp kalkınca seviyor olmuyorsun. Karaktersiz oluyorsun!!) Hadi Fırat ve ailesi bunu normallestirdi töre kanunlari diyerek Elif'in ailesine ne demeli kızları tecavüze uğradı diye hemen elden çıkarma çabası niyeydi. Evlat be o kız madem sahip çıkmayacaklardı yapmasalardi. Elif kendi ailesinin de reddedisiyle Fırat ile evlenir ve o kara günden ona kalan voyk sevdiği oğlunu dünyaya getirir. Bu kısımdan sonra kitapta sürekli tekrar halinde zaten. Elif sürekli ağlıyor, Fırat sürekli seviyorum ayağında ki zerre ısınmadım Fırat karakterine. Kısacası benim için kötü bir deneyimdi.
